Mulat Sarira Angrasa Wani
Tembung ‘wani’ menika sajakipun
sansaya kecalan teges. Kenging kangge
tuladha, upaminipun ing ukara “Apa kowe wani mungsuh aku?” utawi ukara “Aku ora
wani nandangi pakaryan iki”. Ing tuladha kalih ukara wau, tembung ‘wani’ menika
dipun-gayutaken kalihan kekendelan jumangkah maju.
Pitakenankula: kok sampun langka
tembung ‘wani’ ingkang dipun-gayutaken kalihan kekendelan jumangkah mundur
utawi kekendelan mandheg (boten maju lan boten mundur)?
Buktinipun sampun kathah. Saestu
sampun langka kepireng wonten tiyang ngendika “Aku wani ngakoni yen aku salah”
utawi “Aku wani mundur saka jabatan iki” utawi ukara sanesipun ingkang
nelakaken raos wantun ndhadha kalepatan tuwin wantun mikul menapa kemawon ingkang
mujudaken wohing pakarti.
Sajakipun “angrasa wani” menika
sampun pisah kalihan “mulat sarira”. Sajakipun, sauger sampun rumaos wantun,
salajengipun boten prelu mulat dhiri. Pramila, samenika kathah ingkang kulina
waton saguh lan pepuntonipun boten jedhag nandangi. Sampun kaprah tiyang janji
menika gampil anggenipun mblenjani. Malah raos wantun menika sampun dados gaman
ingkang mbebayani lan nggegirisi.
Meh saben dinten wonten warta
kriminalitas ingkang estunipun namung kajarag saking agengipun raos wantun
ingkang tanpa mulat dhiri. Kathah tiyang ingkang kaladuk tumindak milara utawi
malah mejahi (nyilakani) tiyang sanes tanpa ngrumaosi bilih piyambakipun mangke
mesthi boten kiyat nampi pidana gesang ing pakunjaran.
Kathah tiyang kaladuk saguh dados pangarsa jebul tanpa legawa
menggah sepinten awratipun ngesuhi tiyang ingkang atusan, kepara ewon
cacahipun, lan manekawarni watakipun, Saengga pepuntonipun kawantunanipun mangarsani menika namung malah sansaya
mimbuhi ruwetipun kawontenan. Semantena, inggih taksih boten gadhah raos
wantun kangge jumangkah mundur utawi ndhadha kekiranganipun.
Kula malah jubriya, menapa para tokoh ingkang sami pasang iklan
politik menika inggih sampun mulat sarira satemah angrasa wani? Menapa
inggih namung waton sangu wani kemawon, tanpa mawi mulat sarira?
Iba saenipun menawi lajeng sami purun negesi “mulat sarira angrasa
wani” menika kanthi prasaja, inggih menika: tahu dhiri. Gamblangipun, raos
wantun menika prayoginipun kawiwitan saking muluring nalar lan menebing batin
ingkang sampun ndungkap mangretosi dhiri pribadi, komplit menggah sae lan
awonipun; kirang lan langkungipun; sembada lan botenipun; lan sanes-sanesipun.
Sampun ngantos raos wantun menika
tuwuh namung kajarag saking manah ingkang nembe butheg lan nalar ingkang nembe
ruwet. Menawi mekaten menika, ateges namung raos wantun ingkang tanpa wewaton, saengga asring njalari ubaling angkara-murka, nuwuhaken bebanten, lan tamtu
ngrisak tataning ngagesang.
Sumangga sesarengan memuji, tansaha
pinaringan kekiyatan kangge mulat sarira saengga boten ngantos kalepyan
dhumateng jatining dhiri. Lan sumangga sesarengan tansah nggladhi dhiri supados
tansah ginadhuh raos wantun kangge nglegawani kekirangan lan kalepatan saengga
lila ngandhap-asoraken dhiri ing salebetipun pasrawungan.
kaserat ing Yogyakarta taun 2008